Toen MSDOS in de begin jaren 80 van de vorige eeuw voor het grote publiek beschikbaar kwam, kon slechts één programma gelijktijdig uitgevoerd worden. Om een ander programma te starten moest het bestaande programma afgesloten worden en soms zelfs de computer herstart worden, voordat een ander programma geladen kon worden.
Vlot na de introductie van MSDOS kwam double DOS. Hiermee werd het mogelijk om, onder bepaalde condities, twee applicaties gelijktijdig uit te voeren.
Daarna kwam MS-Windows. Eerst een applicatie bovenop MSDOS, maar later een zelfstandig besturingssysteem dat de mogelijkheid bood om programma's in vensters uit te voeren. Windows heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Systeembronnen onder windows kunnen door meerdere programma's gelijktijdig (of om beurten) gebruikt worden. Omdat Windows direct op de hardware geïnstalleerd werd, moesten voor de hardware speciale drivers voor de verschillende systeemcomponenten als schijfcontroller, netwerkkaarten en beeldschermadapters geladen worden. Het overzetten van Windows op andere hardware gaat dan vaak mis, omdat de juiste drivers niet beschikbaar zijn.
Met virtualisatie gaan we een stapje verder. Door het installeren van virtualisatie software op het niveau waar eerst MSDOS of MS-Windows geinstalleerd werd, wordt de mogelijkheid geboden om virtuele computers te bouwen. De virtualisatie software maakt van de fysieke hardware virtuele varianten. Zo kunnen virtuele CPU's, harddisks en andere computercomponenten aangemaakt worden en kan zo één of meerdere virtuele computers samengesteld worden. De virtualisatiesoftware regelt het bruggetje tussen de fysieke hardware en de virtuele hardware. Hierdoor ontstaat de mogelijkheid om de hardware, welke tegenwoordig vaak over capaciteit heeft voor meerdere virtuele machines in te zetten. Hiermee kan op dezelfde hardware zelfs verschillende besturingssystemen aktief zijn. Windows, MSDOS, Linux, CentOs, OSx etc.
Door de tussenliggende virtualisatielaag ontstaan allerlei extra mogelijkheden, welke voorheen nagenoeg niet mogelijk waren. Zo kan nu een kopie van de harddisk van een virtuele machine (VM) gemaakt worden zonder dat de VM het zelf door heeft. De virtualisatiesoftware biedt hiermee mogelijkheden tot het maken van snapshots, backups, maar ook HA (high available) en FT (fault tolerant).
De door de virtualisatielaag aangeboden hardware is universeel. Dit betekent dat het plaatsen van de VM op een andere computer met deze virtualisatielaag, de VM zonder herinstallatie/configuratie door kan draaien. Dit creert dus een mooie hardware onafhankelijkheid.
Natuurlijk gaat het virualiseren iets ten koste van de snelheid, maar door de steeds sneller wordende hardware is dit tegenwoordig vaak ondergeschikt aan de extra mogelijkheden die virtualisatie met zich meebrengt.
Dus, samengevat...
Daarnaast is het mogelijk virtuele servers over een fysieke server naar een andere fysieke server te verplaatsen en daar weer op te starten: hierdoor wordt het mogelijk onderhoud aan hardware te plegen zonder stilstand. Ook zijn de opties High Availability en Fault Tolerance beschikbaar: bij High Availability kan een virtuele server automatische gestart worden op andere hardware indien dat nodig is, de onderbreking zal kortstondig zijn. Bij Fault Tolerance kan een virtuele server zonder enige onderbreking overgaan van een fysieke server naar een andere fysieke server.
Wij zijn Professional Partner van VMWare en hebben ervaring met het installeren, onderhouden en beheren van de hierboven beschreven oplossingen.